|
   
En het verhaal gaat nog steeds verder !
Hier op deze pagina vertellen we onze verhalen startend in 2011.
Het was weer een harde winter geweest , en zelfs met een witte Kerst. Ook in januari hadden we nog even sneeuw in de weide, maar zodra het weer het toeliet gingen we weer inspannen. Omdat onze koets een tweespankoets blijkt te zijn met een gewicht van over de 300 kg besloten we om voorlopig maar geen tochtjes door het bos en mulle zand te maken, we bleven op de bestrating om zo de pony weer te overtuigen om netjes voor de koets te lopen. En geloof het of niet, na al die rust in de wei ging het al meteen van het eerste ritje in februari perfect. Witske was het zware werk van eind vorig jaar weer vergeten, en deed haar best voor de koets. Gelukkig maar ! Eigenlijk meer uit schuldgevoel, heb ik dan toch maar een andere koets besteld. Deze keer heb ik minder naar mijn eigen comfort gekeken maar meer op die van het paardje gelet, dus het is een De Laat koets geworden. Peter kan koetsen bouwen vanaf 160 kg, door uitgekiende materialen en technieken te gebruiken. De Recreatiekoets weegt iets zwaarder, door de extra leuningen en zitjes achteraan, maar blijft toch onder de 200 kg. We moeten wel een paar weekjes wachten want hij had al een vol orderboekje. Maar geduld is een mooie zaak !
De nieuwe website, www.koetsiersclub.be stond nog niet vermeld op de mentrailer. Eigenlijk kon dat niet door de beugel ! Dus er werden via internet weer enkele stickers met het logo besteld en de mentrailer werd ermee vol geplakt. Het is nu echt een rijdend reklamebord. Maar ze zien wel waar we aanwezig zijn !
 
13 maart organiseerde het APZ weer hun Vaderdagtocht, een mooie gelegenheid om te kijken of Witske klaar was om weer tochtjes mee te rijden. We reden naar Zandhoven en op het oude jumpingterrein werd ingespannen. Witske was rustig tussen de andere paarden en luisterde perfect. We reden de hele tocht uit zonder één hapering, en ze was fit tot de laatste meter. Maar ik moet toegeven de tocht had veel verharde wegen of verharde veldwegen, maar het ging heel goed ! Zo mag ze verder blijven lopen ! Zowel Evi als ikzelf kregen er weer zin in !
 
Op een avond tijdens de dagelijkse voederbeurt zagen we dat Witske een dikke wang had. Toch maar even de dierenarts bellen om de oorzaak te zoeken. Eigenlijk hadden ze die snel gevonden, haken op de tanden ! Die haken hadden haar wang aan de binnenzijde beschadigd en veroorzaakten zo een ontsteking. Witske werd verdoofd en met een soort slijptol werden de haken van haar tanden verwijderd. Nadien kreeg ze nog een onstekingsremmer en met een weekje rust moest ze weer de oude zijn. Evi kwam mee helpen in het donker om Witske vast te houden !
 
Op het eerste weekend van april beloofden ze een warme zaterdag en een natte zondag. Ideaal om in actie te komen voor het onderhoud van de weide. Eerst met de sleep de weide slepen om het gras en mos los te trekken. Daarna bemesten om weer eigen hooi te hebben voor Witske. Vorig jaar hadden we ook gemest, maar door de droogte hadden we maar 1 keer kunnen hooien. Zaterdag 2 april gingen we er weer aan beginnen. Bij Jan werd de sleepketting met haken geleend om zo de bodem los te trekken. Achter de auto en in lage giering en 4x4 stand werd de wei bewerkt.
 
De 3 weiden werden losgereden en met kunstmest bemest. In het totaal heb ik op de 4000 m2 weer 150 kg meststoffen gestrooid. Dat had ik eerst gelezen op de website bij het verhaal van vorig jaar. De zakken van samengestelde meststoffen bevatten ook nog 15% Stikstof, 15% Fosforzuuranhydride en 15% Kaliumoxyde. Het beloofde regenbuitje op de zondag bleef weg, maar later op de week kregen we de beloofde regen. Hopelijk krijgen we dit jaar wat meer hooi !
En natuurlijk, ... ondanks dat we al een nieuwe koets besteld hadden, reden we nog even een lekke band met de oude koets. Een eerste reparatiepoging werd ondernomen zonder het wiel eraf te nemen, maar als je de band oppompte boven de 1,5 Barg hoorde je de (nieuwe) lek al. Dus haalden we het wiel er maar af en we gingen bij Timmermans in Boom weer een nieuwe band halen. Als goede service van Timmermans werd de nieuwe band er even opgelegd. Daarna moest ik enkel het wiel weer monteren. Toch nog een heel werk, kijk maar op de foto's.
 
Ondertussen hadden we bericht gekregen van Peter de Laat dat hij aan onze koets begonnen was. Het mooie van deze koetsenbouwer is dat je tijdens het bouwen van de koets even kan gaan kijken. Peter heeft dat ook het liefste zodat je nog even kan overleggen of alles erop zit, en naar wens gebouwd wordt. Zo hebben we flink over de achterzijde overlegd en nagedacht om die er mooi te laten uitzien. Peter wilde natuurlijk een herkenbare achterzijde die een link legt naar de wedstrijdkoetsen. Het resultaat vonden we in ieder geval wel mooi. Wij hebben een simpele recreatiewagen besteld. Je kan er nog vele opties op krijgen, maar helaas liet ons budget dat niet toe. Dus het is echt een simpele uitvoering van een recreatiekoets met alleen een kilometerteller als optie, geen rvs randjes, maar voor de rest van de typische "de Laat" technieken voorzien. Vanavond moest ik ook nog kiezen wat voor een burrie en zweng ik wilde hebben. Om het gewicht zo licht mogelijk te maken heeft Peter een burrie ontwikkeld met een katrolsysteem waar je de strengen aan vast kan maken zodoende heb je dus geen apparte zweng nodig. Maar ik ben toch voor een traditionele zweng gegaan. Het oog wil ook wat, en zodoende kan ik mijn eigen strengen gebruiken zonder ze te moeten vermaken. Maar het is steeds moeilijk kiezen ! Ik heb een paar foto's gemaakt van de koets in aanbouw, leuk als herinnering voor later !
 
Er moeten nog een paar steuntjes gelast worden voor de reflecterende driehoeken, maar voor de rest zag ze er prima uit. Ze kan weer uitgekleed worden om dan naar de spuiterij te gaan. Ook dat was nog een moeilijke keuze, welke kleuren moesten we nu kiezen ? Alle RAL kleuren zijn mogelijk ! Maar we hebben gekozen voor een donkergroene koets met zilverkleurige wielen. Het resultaat zal je op deze site binnenkort wel kunnen vinden. Voorlopig gaan we eerst nog een rit rijden met onze andere blauwe koets ! We hebben ingeschreven voor de Paastocht van het APZ, en de nieuwe koets is nog net niet gereed. Spijtig, maar dat weekje kunnen we ook nog wel wachten.
De APZ Paasrit, het was weer een gezellige dag ! Het was lekker warm weer, we hadden zelfs moeten smeren met zonnecrème om niet te verbranden. Witske liep prima ! Eerst was het verzamelen op het APZ terrein om de kinderen de Paaseitjes te laten zoeken, onze kinderen deze lekker mee ! Die lusten ook wel een chocolade eitje ! Daarna was de rit die Jan Vervloet dit jaar had uitgezet, en het was een mooie rit ! We hebben weer verschillende weggetjes gereden die we nog nooit eerder verkend hadden. Nadien werden er nog gezellig (paas)eieren gegeten bij de tent.
 
Vrijdag 6 mei 2011 was het zover ! De nieuwe De Laat recreatiekoets is gereed en werd afgehaald ! De kleur viel heel goed mee ! Ja, je moet kiezen van een kleurenwaaier en dan is het toch maar weer afwachten hoe de koets er in het echt uit ziet. Maar mij beviel ze in ieder geval goed. De trailer moest nog even op maat gemaakt worden, en zo werd de recreatiekoets geladen. Ze paste er precies op, ze bleef aan beide kanten binnen de breedte van de wielkasten van de trailer, perfect ! Nu nog de andere koets verkopen, want je kan toch maar met 1 koets te gelijk rijden. Voor het eerste ritje zal ik nog even moeten wachten tot ik de strengen op maat heb laten maken en als ik de burry op maat heb gezet, toch weer even knutselen. Maar als het eenmaal goed staat heb je er geen omkijken meer naar. We staan weer te popelen tot we weer een ritje kunnen maken ! En dan zijn we natuurlijk benieuwd of de pony het verschil in gewicht zal merken. Ze kan het niet vertellen, dus een ritje in het bos zal het moeten bewijzen.
 
 
Een week later hadden we eindelijk het tuig op maat gemaakt, de strengen ingekort voor de snelsluitingen, en was de koets gereed voor zijn eerste testrit ! Wel, ik moet eerlijk zeggen het is zeer comfortabel rijden met een De Laat koets ! Die vering is inderdaad wel veel zachter dan de ouderwetse bladveren. De kinderen vonden ook de ruggesteunen veel beter zitten achter op de koets dan de vorige. Maar het belangrijkste is natuurlijk het gewicht, met zijn 215 kg moet Witske een heel pak minder meesleuren, en daar hebben we het voor gedaan ! Het comfort voor het paardje ! Tijdens de allereerste rit waren we ons fototoestel vergeten, maar op de tweede rit hadden we het bij ! Kijk hier maar naar enkele foto's met de nieuwe koets !
 
 
Nu zijn we helemaal klaar voor het nieuwe menseizoen ! Laat de recreatieve tochten maar komen !!!
Door een warm en droog voorjaar was onze voorraad hooi bijna uitgeput. En er stond nog niet genoeg gras op de weide om zelf te gaan hooien. Dan maar ergens hooi gaan kopen. Bij de Aveve in Zandhoven kreeg ik maar 4 pakjes en de opmerking dat al het andere hooi reeds besproken was, en ik moest zelfs 16 € betalen voor de 4 pakjes.. Dus daar kon ik maar net een dag of 12 mee verder. Dan maar op internet gaan zoeken. De prijzen varrieerden van 2 € tot zelfs 3.85 € per baal, maar gelukkig vond ik een adresje in Heist op den Berg waar ik hooi kon krijgen voor 3 € het pak. En het zijn pakken van 12 tot 15 kg, dus wel iets groter dan mijn eigen pakjes zijn. Met de mentrailer gingen we hooi halen, eerst de binnenkant helemaal volgeladen en toen nog enkele pakken op de rijplaten van de koets. Zo kon ik 55 pakjes in 1 keer vervoeren. (op 25 juni 2011) Witske heeft weer hooi !!! En nu moet ik zelf nog 3000 m2 laten hooien, daar heb ik toch ook elk jaar wel een 60 pakjes van of misschien meer. Nog even wachten tot buurman Dirk tijd gemaakt heeft om te hooien, en ons weitje heeft meegehooid.
 
Door omstandigheden hebben we nog geen tochten gereden met onze nieuwe koets. Alleen thuis enkele oefenrondjes door het dorp, en enkele grotere wandelingen in de omgeving. We moeten er nu toch eens werk van maken !
Eindelijk reden we onze eerste koetsentocht met de nieuwe De Laat koets ! Het werd de Teuttocht van Recrea-Men in Zonhoven op zondag 7 augustus 2011. Het was verzamelen op Hippisch Centrum Zonnehoef, het bekende adres voor deze tocht. De bepijlde tocht ging richting natuurgebied de Teut. Het was een zalige tocht, we hielden het droog, de natuur was mooi om in te vertoeven, en de 110 deelnemers zaten goed verspreid zodat je niet constant in colonne moest rijden. De ondergrond was wel zwaar, mul zand en een klein beetje heuvelachtig. Maar Witske was weer helemaal fit en goed uitgerust tijdens onze vakantie, dus ze ging als een speer. Na de tocht van 24 km had ze nog genoeg energie over om een vaardigheidsproefje te lopen. Evi was de menster tijdens de vaardigheid. Witske luisterde goed en liep hier en daar nog een galopje.
 
 
Ondertussen staat het gras en onkruid 70 cm hoog in de wei, maar het wil maar geen goed weer worden ! En we hebben toch 4 à 5 dagen droogte nodig om te hooien. En die hebben we sinds half juni niet meer gehad ! Ondanks dat we al weer de tweede week van augustus zijn !
Onze tweede tocht met de De Laat koets werd de open koetsentocht van het APZ op zondag 14 augustus. Lien ging mee als groom. Het was een leuke tocht met veel modder en plassen, de koets werd goed gedoopt ! Nadien stond er nog een vaardigheidsparcourtje gereed. We werden eigenlijk vijfde, maar dat moet nog bevestigd worden. Witske deed het in ieder geval weer prima !!!! Er waren maar 26 koetsen, maar de sfeer was er niet minder om.
 
11 September gingen we meerijden aan de tocht van Westmalle. Een prachtige tocht niet te ver weg. Hij vertrok tegenover de school Mariagarde op een grote weide. Eerst een rondje rond het kasteel van Westmalle en daarna richting Brecht en via de Trappistenabdij van Westmalle weer terug naar de startplaats. Witske liep weer prima. We kregen bij het inschrijven nummer 70, dus er waren al heel wat koetsen voor ons vertrokken. Ergens tijdens de tocht kon je nog door een ondiep vennetje rijden, en dat moesten we natuurlijk ook even met Witske doen ! Door het slechte weer van de afgelopen dagen was het ook nu weer ploeteren door de modder en plassen, maar Witske had energie genoeg. Toen we terug kwamen was er een leuke foor van het landbouwleven, met oude tractoren, dorsvlegels, oude landbouwmachines, en er werd zelfs brood gebakken. Naast één van de tenten stonden enkele valkeniers met hun mooie roofvogels. Natuurlijk waren er ook enkele hedendaagse machines en tractoren om het verschil met vroeger te laten zien. Witske vond het allemaal te druk en te veel lawaai, dus we toen hebben we haar maar eerst op de trailer gezet.
 
Half september beloofde het weerbericht toch 3 aansluitende droge zonnige dagen, en ons wei stond nog vol gras, eerste snee zelfs. Tijd om in actie te komen. De buurman Dirk had al te verstaan gegeven dat het niet meer mogelijk was om te hooien, maar ik wilde nog een poging wagen. Met hulp van Jef, werd het gras gemaaid en verschillende keren gekeerd. Maar het zag er naar uit, met de dauw en kleine regenbuitjes dat we het niet droog genoeg zouden krijgen om gewoon droog hooi te persen. Op aanraden van Jef besloten we om ze in plastic te laten wikkelen als voordroog. Dat is wel iets duurder, maar dan had ik nog iets aan al dat hooi. Vrijdag 16 september was het hooi droog genoeg om te pressen en te wikkelen, ik had 45 pakjes van ongeveer 30 kg. Rekenend dat je met een pakje 1,5 week voer hebt, heb ik weer voor een dik jaar eten voor Witske. De eerst 5 à 6 weken moet het nog blijven liggen, maar dan kunnen we eens een pakje proberen te voeren aan Witske, kijken of ze het lekker vind !
 
 
Nu gaat het eerstvolgende werk worden, de kantjes bijsnijden. Dan is het weitje weer in orde voor de winter, en heeft Witske weer 2000m extra om te grazen. Volgend weekend gaat Evi met Witske op trektocht met de VVR Enters. Dat is voor Evi en Witske ook weer een nieuwe ervaring, geen koets trekken maar gezellig 3 dagen door de bossen wandelen met Evi in het zadel.
Het weekend van 23 tot en met 25 september was een groot succes, zowel voor Evi als voor Witske. Evi vond het leuk om met onze eigen pony op trektocht te gaan, en het ging perfect. Ze had wel haar werk om Witske in toom te houden, want vooraan lopen is haar aard, maar dat kan niet altijd. Witske scheen het ook leuk te vinden, want ze was heel sociaal naar de andere paarden toe. 's Avonds in de weide stond ze als moeder van de kudde de andere paarden aan te kijken. Ze stonden met 9 paarden in de wei met maar een dun touwtje ertussen. Ook op de stopplaatsen stond Witske gezellig tussen de andere paarden. Eigenlijk hebben we het vermoeden dat ze zelfs nu wat staat te treuren in haar weitje thuis. Net of ze wil zeggen, het was zo gezellig met 9 paarden bij elkaar, en nu sta ik weer alleen.
 
 
Ons volgende avontuur met Witske was de koetsentocht van de LRV in Wortel, bij Merksplas, op 9 oktober 2011. Omdat haar ijzers vernieuwd moesten worden en we ze hoorden omdat ze wat los begonnen te zitten, reden we de korte versie van de tocht. Maar die was zo kort (15 km) en Witske was nog zo fit, dat we nog een tourtje gereden hebben zodat we toch over de 20 km kwamen. Witske liep prima, het was leuk om met haar op stap te gaan. Jean Paul Naets was groom, want de kinderen hadden teveel huiswerk.
 
Op 23 oktober was het de koetsentocht van Gierle. Daar had Witske vorig jaar nog enkele weigeringen gehad, en wou ze absoluut geen vaardigheid meer lopen. Ze was doodmoe na al die modderplassen, want het was toen slecht weer geweest. Daarom was dit toch weer een belangrijke test met de lichtere De Laat koets om Witske deze tocht te laten meelopen. We hadden op het einde 36.6 km op de teller staan. Zonder enig probleem liep ze de tocht. We moesten haar flink inhouden, want ze draafde continue tegen 18 km per uur. Eigenlijk te snel, dus daar moeten we weer aan werken, om dat iets meer te doseren. Maar het prachtige weer maakte er ook weer een leuke tocht van. Lien was groom en maakte ook de foto's.
 
Eind oktober organiseerde het APZ een oefenmarathon voor hun leden. Natuurlijk konden wij daar niet bij ontbreken. Eerst werd een wegtraject gereden van 9 km en daarna het hindernissenparcours met 5 hindernissen. Witske liep prima, maar het mocht iets sneller in de hindernissen. Twee keer had een een "bijna" weigering omdat ik haar te plots van richting veranderde en misschien wat te brusk in haar mond was. Dus foutje van de menner ! Toen echter de volgende koetsen het terrein op kwamen kreeg mevrouw weer een extra enegie-injectie en liep ze weer een versnelling harder. Maar wij hadden ons parcour reeds beeindigd. Na een kleine rustpauze reden we nog een vaardigheidsproef, vrij snel maar helaas 2 balletjes laten rollen. Maar het was weer een dag vol FUN !!! Ingrid was mijn groom en Lien en Evi maakten de foto's !
 
 
November is dan weer de maand van de wijdingen. De eerste wijding waar we aan deelnamen was die van Zandhoven. We besloten om met de groep van manege De Jong uit Massenhoven mee te rijden. Witske begon goed maar werd met de minuut nerveuzer. We gingen in groep naar het terrein achter het containerpark, daar verzamelden alle deelnemers. Het waren er 273 lazen we de volgende dag in de krant. Wij reden met Witske ook de tocht door Zandhoven mee, maar het laatste stukje hebben we ingekort, want het werd Witske toch wat veel, al dat stappen achter die trage .... andere paarden. Daarna vond de wijding plaats, maar toevallig of niet Witske werd overgeslagen. Dus moesten we ook naar Millegem ! Best een goed excuus ! Na de wijding ging het weer richting manege De Jong waar nog een gezellige Breugeltafel gereed stond. Voor degene die zich ingeschreven hadden natuurlijk.
 
 
En zoals we in het vorige stukje al vermeldden, was de volgende wijding die van Millegem in Ranst, bij het kleine pitoreske kerkje. Eigenlijk is het een Sint Elooiviering met nadien een paardenwijding. Ik ging er naartoe met groom Lien, Evi had teveel schoolwerk en Ingrid had geen zin. De tocht naar Millegem was maar koud ! Maar eenmaal bij het kerkje vonden we een plekje in het zonnetje en daar was het goed vol te houden. Hier werd Witske wel gewijd ! En we kregen weer een tegeltje ter ere van het 35 jarig bestaan.
 
 
Het jaar zat er weer bijna op. Er was nog maar 1 activiteit waar we aan mee konden doen met ons Witske, de APZ Kerststallentocht. En die mochten we natuurlijk niet missen ! Gelukkig lag er dit jaar geen sneeuw en was het zelfs enkele graden boven het vriespunt. De morgen begon met een vieze motregen en 6°C, maar met onze lange regenjas en onze hoed was het goed te doen. We hadden reeds elke dag van de kerstvakantie met Witske in het dorp gereden. Na die wijdingen in november deed ze wat vervelend, en werd het tijd dat we eens wat meer gingen oefenen in stap. En dat hebben we dan ook gedaan ! Met als gevolg dat ons Witske super braaf was tijdens de Kerststallentocht. Ze was een zaligheid om mee te rijden. Niet zenuwachtig of vervelend naar de andere paarden, gewoon braaf zoals het hoort voor een koetspaard ! Een leuke afsluiter voor het jaar 2011 ! Achteraf was het weer gezellig spek met eieren eten en een glaasje drinken met de clubleden !
 
Oelegem Massenhoven
 
Viersel Zandhoven
Klik hier voor het vervolg, DEEL 6
of klik hier op het deel dat je wil lezen !
Voor nog meer foto's over Witske kan je op de volgende link klikken !!! www.esnips.com/web/2007WitskeinViersel
Klik hier voor de Blog : onderhoudsboekje van Witske
TERUG NAAR : ABOUT WILLO
|